بخوانید تا تفاوت برداشت و تفکر شاعران ما را در ادوار مختلف ببینید
حافظ:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند بخارا را
صائب تبریزی:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را
شهریار:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح اجزا را
هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را
محمد عیاد زاده:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
خوشا بر حال خوشبختش، بدست آورد دنیا را
نه جان و روح می بخشم نه املاک بخارا را
مگر بنگاه املاکم؟چه معنی دارد این کارا؟
و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلاً
که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را
نه حافظ داد املاکی، نه صائب دست و پا ها را
فقط می خواستند این ها، بگیرند وقت ما ها را.....؟؟؟
مهمترین چیز در زندگی انسان که از ارزش والایی برخوردار است، وقت می‌باشد؛ که در واقع شیرازۀ حیات ما را تشکیل می‌دهد. ارزش وقت از آن جا دانسته می‌شود که خداوند در قرآن کریم سوره‌یی را به نام العصر «وقت یا زمان» فرو فرستاده و در جاهای دیگری از قرآن، به برهه‌هایی از زمان اشاراتی داشته
است
و می‌فرماید:
]والضحی واللیل اذا سجی[
«قسم به وقت چاشت و قسم به شب چون بپوشد»
]واللیل اذا یغشی والنهار اذا تجلی[
«قسم به شب چون بپوشاند و قسم به روز چون ظاهر شود»
]والفجر ولیال عشر[
«قسم به صبح و به شب‌های ده‌گانه»
]واللیل اذا عسعس والصبح اذا تنفس[
«و قسم به شب چون باز گردد و قسم به صبح چون بدمد»
و در احادیث نیز داریم که رسول‌الله(ص) فرمودند:
«در روز قیامت از عمر انسان به طور عموم و از جوانی به طور خصوص پرسیده می‌شود که در چه راهی سپری شده است»
و فرمودند: «فراغت را قبل از این که مشغول شوی غنیمت بشمار»
اینها همه بیانگر ارزش و اهمیت وقت است که به طور مختصر و فشرده بیان شد؛ پس حال بر ما است تا از وقت خویش به طور درست در قالب یک برنامه‌ریزی دقیق استفادۀ بهینه نماییم.
خصایص و ویژگی وقت
بر ما واجب است که این ویژگی ها را به درستی دریابیم و متوجه آنها باشیم و در پرتو این ویژگی ها با وقت و زمان بر خورد کنیم .
1_سرعت انقضا و سپری شدن وقت:
وقت چون ابر به سرعت می گذرد و چون بادتندی روان است خواه همراه با شادی باشد یا اندوه .
2_ وقتی که گذشت بر نمی گردد و عوضی ندارد :
حسن بصری چه زیبا گفته : ((هیچ روزی نیست که سپیده بدمد و ندائی سر ندهد و انسان را مخاطب خود نسازد که : ای فرزند آدم ، من مخلوق تازه ای هستم و بر عمل تو گواهم پس از من توشه ای بیندوز زیرا چون گذشتم هرگز تا رستاخیز بر نمی گردم .
3_ به راستی وقت گرانبهاترین چیزی است که انسان دارد :
با توجه به اینکه وقت زود گذر است و آنچه گذشت هرگز بر نمی گردد و عوض ندارد پس وقت نفیس ترین و گرانبهاترین چیزی است که انسان دارد زیرا هر عملی و هر تلاشی در قالب «وقت» صورت می گیرد و هر چیزی که انسان به دست می آورد در لابلای ثانیه های عمر است بنا براین وقت در واقع چه برای افراد و چه برای جامعه سرمایه ی حقیقی است .
حسن بصری گفته : ((ای فرزند آدم تو جز مجموعه ای از ایام نیستی پس هر گاه روزی گذشت برخی از تو گذشته است ))! انسان زمانی قدر وقت را می داند که بدان دسترسی ندارد !
وقت کشان درحقیقت خود را می کشند :
کسانی که با مشغول کردن خود به کارهای بیهوده می گویند ما می خواهیم وقت کشی کنیم ! و این بیچارگان بینوا نمی دانند که هر کس وقت خود را بکشد به حقیقت خویشتن را کشته و نفس و زندگی خویش را از میان برده است و این خود کشی تدریجی است .
اما قبل از این که دنبال راه‌کارها باشیم، ابتدا باید چالش‌هایی را که فرا روی ما قرار دارد و به طور خواسته و ناخواسته باعث هدر رفتن وقت‌مان می‌گردد، بشناسیم. یا درنظرداشت این مسأله که همۀ ما یک اندازه وقت داریم؛ یعنی در 24 ساعت شبانه روز، باید چند اصل اساسی را در نظر داشته باشیم:
1- چه وقت می‌توانیم بهتر کار کنیم (صبح، ظهر، شام)؟
2- باید بدانیم که همواره با مشکلات سروکار داریم، چرا که زندگی همین است. (داشتن مشکلات زیاد)
3- دفترچۀ جیبی همراه خود داشته باشیم تا در آن مشکلات خویش را بر اساس اولویت ثبت نموده و در صدد راه‌حل آنها باشیم.
برنامه‌ریزی دقیق آن است که در بارۀ کارهای‌مان فکر کرده و سپس در مرحلة عملی پیاده نماییم.
عواملی که باعث تباهی وقت‌مان می‌گردند:
1- عدم آمادگی لازم برای انجام کارها.
2- برنامه‌ریزی غلط (کارها را در جای نامناسب گذاشته و در اوقات نامناسب انجام‌دادن)
3- هر لحظه تغییردادن کارها و وظایف از قبل برنامه‌ریزی‌شده.
4- صحبت‌ها، برخوردها و تماس‌های نا‌به‌هنگام.
5- زیاده روی در دیدن برنامه‌های تلویزیونی.
6- مطالعۀ موضوعات نامرغوب به گونة پراکنده.
7- پرحرفی و زیاده‌گویی در محافل و مجالس.
8- نیمه‌کاره گذاشتن کارها و شروع‌کردن به کاری دیگر.
9- غیبت، خبرچینی و گفتگو پیرامون موضوعات پیش‌پا افتاده.
10- خواب‌های نامنظم وسط روز.
راه‌کارهای استفادۀ بهینه از وقت
1- در اول هر هفته، لیست کارهایی را که می‌خواهید در طول هفته انجام دهید تهیه نمایید و سپس روزانه به آن مراجعه کنید.
2- به خاطر بهتر تهیه‌نمودن لیست، کارهای خود را اولویت‌بندی نمایید؛ به این ترتیب که کدام کارها را در قدم اول، دوم و سوم باید انجام داد.
3- باید بدانید که کار شما ارزش انجام‌دادن را دارد و یا اگر کسی دیگر کار شما را می‌تواند انجام دهد، به او بسپارید.
4- کارهای هدر دهندۀ زمان را کم نمایید.
5- نَه گفتن را یاد بگیرید.
6- روی اعصاب خود تمرکز داشته باشید و در رابطه با وقت عجله نکنید.
7- بیش از این که صحبت نمایید، گوش کنید. (قبل از این که گوینده باشید، شنونده باشید)
8- در حالاتی که منتظر کسی یا کاری هستید، مطالعه نمایید یا چیزهای لازم را حفظ نمایید و...
9- وقت‌شناس (دقیق) باشید. اگر همیشه دیر بجنبید، ضمن این که وقت خود را ضایع کرده‌اید، باعث ضیاع وقت دیگران نیز شده‌اید.
10- خواب‌های کوتاه روزانه داشته باشید، شب‌هنگام اگر کار خاصی چون مطالعه، حساب‌داری، مهمان‌نوازی و... ندارید، به وقت به رخت‌خواب بروید و اگر ممکن است زود آرام گرفته و بخوابید.
11- کارهای اساسی روزمرۀ خود را انجام دهید و امروز و فردا نکنید.
12- وقایع دلخراش و ناهنجاری را که برای‌تان رخ داده است را مکرراً به یاد نیاورید؛ چرا که باعث از بین رفتن وقت‌تان شده و در عین حال هیچ سودی برای‌تان ندارد؛ حتی بکوشید آنها را فراموش کنید.
13- حتماً ساعت و تقویم همراه خود داشته باشید تا در وقت ضرورت به دنبال‌شان نگردید.
14- مزاحمین خویش را کم کنید و نیز به آنها بفهمانید که کارهای زیادی برای انجام‌دادن دارید.
15- از کسانی نباشید که می‌خواهند همیشه با هر کس، در هر مورد و در هر کجا صحبت نمایند.
16- کوشش نمایید تا کارهایی را که قرار است فردا انجام دهید، طی یک لیست آماده نمایید؛ وقایع غیر مترقبه استثنا است.
17- قسمتی از وقت خود را همراه خانواده، دوستان و فرزندان‌تان سپری نمایید؛ البته در صورتی که کارهای مهم‌تری نداشتید.
18- باید بدانید موضوعاتی که به آنها برمی‌خورید، چقدر وقت شما را می‌گیرد، تا از انجام کارهای بعدی خود نمانید.
و برنامۀ خویش را در صورتی که صحیح باشد، به پیش ببرید؛ هر چند انجام آن دشوار باشد.
19- در بین اوقات خود فرق قایل شوید؛ مثلاً وقت مطالعه، تفریح، دید‌وبازدید، فکرکردن، فعالیتهای اجتماعی و... را از هم باز شناسید.
اهمیت تنظیم وقت
از کودکی به ما آموخته‌اند که <وقت طلاست> غافل از آنکه طلا را هم می‌شود ذخیـره کـرد و هـم می‌توان دوباره به دست آورد، در حالی که زمان را، نه می‌توان دوباره به دست آورد و نه ذخیره کرد، تمام فنون و تکنیکهای مطرح شده در علم موفقیت، بر تحقق اهداف در کوتاه‌ترین زمان و با کمترین هزینه تاکید دارند و در تمام آنها دو محور اصلی و اساسی قابل توجه داده شده است:
الف - شناخت آفتهای زمان
ب - راههای مبارزه با آفات زمان
حرکت حول دو محوربالا یکی از مهمترین ابعاد بهبود بهره‌وری در تمامی سـطـوح فـردی، سـازمـانـی و ملـی اسـت که خوشبختی، سعادت و بهروزی هر جامعه‌ای بسته به آن است، ما در اینجا به آنها اشاره میکنیم:
1- آغاز کردن کارها با نگرش مثبت
شما باید تلاش لذت‌بخشی داشته باشید و روی چیزهای مثبتی که دارید هر روز تکیه کنید، چون نگرش اساسی ما نسبت به محیط اطرافیان همان نگرشی اسـت کـه بـا آن کـار را انتخـاب میکنیم و آن را ادامه می‌دهیم و همین نگرش به صـورت جـدی در مـوفقیـت یـا شکسـت ما ایفای نقش میکند همه کسانی که مـوفقیتـی بـدسـت آورده‌انـد بـر این اعتقادند که موفقیت مستقیما و با قوت تمام به تفکرات فردی، احساسات و قابلیت ذهنی فرد بستگی دارد و آنچه در این عوامل نافذ است همان تفکر و عمل مثبت است.
2- استفاده از برنامه‌ریزی زمانی
بـرنـامـه‌ریـزی
بهتـریـن وسیله برای ترتیب دادن، سازمان دادن و حفظ خود انضباطی است، که ما از
طریق این سازماندهی و نظارت اجرایی و همراهی با این وظایف موفق‌تر خواهیم بود.
همیشه گفته‌ایم، <وقت کافی نداشتیم> در حالی که زمـان کـاملا در اختیار ما
بوده، اما مهارتهای لازم برای تنظیم زمانمان را نداشتیم. نگران نباشید، شما در این
مشکل‌تنها نیستید. بیشتر مردم در تنظیم اوقات خود دچار مشکل هستند ولی راستی چرا؟
اگر در صدد کنترل اوقات خود هستید، باید علت وجود آن را بشناسید که همانا علت اصلی
آن عدم برنامه‌ریزی زمانی است.
3- سعی و تلاش برای منظم بودن
بسیاری از افراد برای امور روزمره خود برنامه دارند، اما با وجود برنامه‌ریزی همواره از بی‌نظمی خودشان شکایت و گلایه دارند. مشکل اصلی این گونه افراد در این است که هیچ گاه خود را ملزم به اجرای برنامه خود نکرده‌اند و بیشتر زمان و انـرژی خـود را به خاطر عدم سعی و تلاش در اجرای برنامه‌های خود از دست می‌دهند.
4- تعیین اولویت‌ها
اولـویـت‌گـذاری فعـالیتهـا بدین معنا است که کدام یک از وظایف بالاترین اهمیـت و کـدام یـک از درجـه اهمیـت کمتـری برخوردارند، وظایفی که مرتبه و اولویت بالایی دارند، بایستی در مراحل نخست انجام پذیرند.
بـااولـویت‌بندی فعالیتها می‌توان از
وسوسه دایمی برای انجام دادن کارهای بسیار زیاد که ممکن است در پایان بسیاری از
آنها نیمه کاره باقی بماند نجات پیدا کنیم. همچنین از اسراف انرژی در فعالیتهای
غیرفوری و خسته کننده جلوگیری می‌شود.
5- تعیین اهداف
فقط کسانی قادرند خود را در وضعیت
درست و با دیدگاهی دقیق به جلو ببرند که توانسته باشند به تعریفی صحیح از اهدافشان
در زندگی دست یابند. این افـراد حتـی قـادرنـد در وضعیـت‌هـای بسیـار سخـت کـاری
بـا شنـاخت اهداف صحیـح، از تـوانـایی‌های بالقوه خود بیشترین استفاده را ببرند و
بسیار سریع و با اطمینان به مقصد خود برسند.
6- راهزنان زمان
شما دارای یک برنامه‌ریزی مناسبی برای زمانتان نیستید و تا زمانی که دیگران برنامه‌های شما را تعیین کنند، شما قادر به مدیریت خود نیستید، دیگران را رها کنید تا شروع تازه‌‌ای همراه با زندگی موفقی برای شما فراهم آید.
7- اشتغال به امور غیرضرور و قابل حذف
هـر گـاه با کاری روبرو شدید که انجام دادن آن مدت زمان مشخصی طول می‌کشد، پیش از آنکه به هر اقدامی دست بزنید با کمی تامل می‌توانید مقدار قابل ملاحظه‌ای از وقت، نیرو و زحمت خود را صرفه‌‌جویی کنید، بازدهی خود را بهبود بخشید، و فشارهای روحی خود را کاهش دهید. محققان چنین اظهارنظر میکنند کـه بعضـی از امور وقت‌گیر بشر بر حسب عادت انجام می‌گیرد تا برای بازدهی اثربخش یا سودآوری اینگونه فعالیتها چنین با زندگی ما عجین شده‌اند که هیچ کس فکر نمی‌کند چرا آنها را انجام می‌دهد، یا اینکه ممکن است راههای بهتری برای دستیابی به نتایج مشابه نیز وجود داشته باشد. با انجام دادن کاری که مقرون به صرفه باشد، قادر خواهید بود از وقت خود استفاده موثرتری ببرید.
پیامدهای بی‌برنامه‌گی
1- از دست‌دادن فرصتهای مهم زندگی .
2- داشتن مشکلات زیاد.
3- اضطراب و نگرانی هنگام مواجه‌شدن با کارهای ناخوش‌آیند.
4- فعالیتهای غیر مفید.
5- احساس غرق‌بودن در مشکلات، خواسته‌ها و جزئیات به ظاهر حل‌ناشدنی.
6- احساس سستی، بی‌علاقگی و دل‌سردی نسبت به زندگی.
7- مواجه‌شدن با کمبود وقت جهت انجام کارهای مهم و ضروری.
8- ناتوان‌بودن در حل مشکلات سایرین.
9- انجام‌دادن بسیاری از کارها در شب با کمال خستگی و ناراحتی.
10- عدم کنترل در امور زندگی.
11- فرار از مسؤولیت‌ها، با وجود داشتن نیروی انجام آنها.
12- طفره‌رفتن از حقایق زندگی.
امام علی (ع) می فرمایند : " آنان که وقتشان پایان یافته خواستار مهلتند و آنان که مهلت دارند کوتاهی میکنند. " و در جای دیگه می فرمایند : " مومن باید شبانه روز خود را به سه قسمت تقسیم نماید ، زمانی برای نیایش و عبادت پروردگار و زمانی برای تامین هزینه زندگی و زمانی برای واداشتن نفس به لذتهایی که حلال و مایه زیبایی است."
دیدی تقسیم امام بر اساس اولویت بندی اساسی زندگی صورت گرفته دوست داری بری پارک با بچه ها و ورزش کنید خوب برو چون لذت حلال است اما قبل از رفتن به پارک جیبت رو نگاه کن پول داری ؟ هزینه اش را تامین کردی ؟ نه پس برو پولش را از راه حلال بدست بیار و بعد برو بازی ، کجا ؟ میخای بری کار کنی ؟ بلند شو یه دعایی بکن تا برکت به حرکتت بده دعای آدم بی نماز هم که معلومه." این تقسیم زمان و مدیریت در روز بر اساس ارزش و اهمیت یعنی مسایل کم ارزش و خدای نکرده بی ارزش رو توی زندگی نیاریم تا برای آنچه ارزش زندگی است وقت داشته باشیم و کیفیت زندگی رو بالا ببریم به قول برایان تریسى : " کیفیت زندگى شما به میزان بهره ورى شما از زمان بستگى دارد و این که کیفیت مدیریت زمان شما در استفاده بهتر از وقت چگونه است."
- " خوب بنظرم تا حالا بد نشده اگه ویرایش هم بلد بودی شاید بهتر از اینا میتونستی مطالبت رو تنظیم کنی بریم سراغ بقیه اش ."
- " برای اینکه آدم مدیریت در زمان داشته باشه اول باید هدف داشته باشه بعد برای رسیدن به این هدف باید برنامه داشته باشه و برای اجرای برنامه ها باید نظم داشته باشه این نظم باید عادت بشه توی زندگی همه چرا که اگه همه نظم نگیرن برنامه دیگران رو هم با بی نظمی خودشون خراب میکنن، یادته تو سربازی میگفتن نظام جمع یعنی همه باید نظام میگرفتن از جلو از راست نظام دستوری بود که ابتدای جمع شدن سربازا توی میدون صبحگاه قبل از هر کاری میگفتن جالب بود وقتی یکی نظم رو بهم میزد همه تنبیه میشدن"
- " اینو که خوب یادمه چرا که تو همیشه مایه تنبیه ما بودی و بعدش هم همه ما توی آسایشگاه نرم کننده تن تو البته با مشت و لگد."
- " خوب بقیه مطلب رو گوش کن حاشیه هم نرو جامعه شناسان از جمله آنتونى گیدتر، ایجاد عادت نظم پذیرى در همه سطوح جامعه رو مبناى توسعه یافتگى مى دونن و معتقدن بدون این عادت امکان بهرهورى و پیشرفت وجود نداره.
بعد از نظم باید مواردی رو یاد بگیریم که مایه تخریب زمان نشه یا به قولی فرصت سوزی نکنه مثل سرعت عمل داشتن چرا که اگه بعضی کارا رو به سرعت و در وقت خودش انجام ندی شاید وقت بگذره و دیگه اون کار رو نتونی انجام بدی و برنامه و هدفت رو تحت تاثیر قرار بده و چه بسا از هدف اصلی دورت کنه باز مولا میفرمایند : " از دست دادن فرصت اندوهبار است " چرا چون بعد ممکنه اندوه اینو داشته باشی که چرا وقت رو از دست دادم بعضی وقتا این تردید و دو دلی است که سرعت عمل رو از آدم میگیره و کار خراب میشه پس در زندگی باید شک و تردید رو از خودمون دور کنیم و ریسک پذیر هم باشیم وقتی داریم فکر میکنیم فلان موضوع رو چکار کنیم؟ و اون قیضیه رو چطور تموم کنیم؟ می بینیم فرصتمون تموم شده و دستمون مونده تو حنا و از طرفی باید خلاقیت داشت و فرصتها وا هم بدست بیاریم تا به نوعی خودمون رو جلو بندازیم البته نه مثل جلو افتادن توی صف نون و چیزای دیگه.
امکانات و محدودیتها همیشه در همه جا و برای همه یک اندازه نیست باید سعی کنیم بعضی از امکانات رو خودمون فراهم کنیم و تنبلی رو وقتی شرایط محدود میشه کنار بذاریم و پشتکار داشته باشیم ."
- " خوب حالا همه موارد مثل هدف ، نظم ، برنامه استفاده از فرصت و فرصت سوزی رو گفتی آخرش بگو ببینم ارزش وقت رو چطور میخای بیان کنی تا بعد بگی مدیریت در زمان داشته باشید و از زمان در اختیار کمال بهره رو برگیرید؟ با چند تا شعر و حکمت و ضرب المثل؟"
- " بعضیها مثل تو که کارشناس مسایل اقتصادی هستی بیشتر کارا رو ارزش گذاری میکنن ارزش افزوده رو حساب میکنن بعد کار خودشون شروع میکنن اما راست گفتی ارزش گذاری روی وقت باید چطور باشه ؟ ارزش ستانده در زمان مصرف شده برای وقت ما ارزش گذاری میکند یا بهتر بگم هدفمون که همون چیزی است که به اون دست یافتیم همون ستانده ماست. اگه بالای ستانده مادی رضایت خدا رو هم بدست آورده باشیم که نور علی النور شده ."
- " تموم شد؟ "
- " نه اینا چیزایی بود که تا حالا خوندم و به نتیجه رسیدم باز هم باید مطالبی را بدست بیارم و بخونم تا بفهمم مدیریت زمان چیه ؟ به چه دردی میخوره ؟ و چه ارزشی داره ؟"
مطلب [MATLAB] یکی از زبانهای برنامه نویسی سطح بالا با تمرکز بر روی تکنیکهای محاسباتی است. این نرم افزار محیطی مناسب برای انجام عملیاتهای ریاضی، ایجاد محیطهای ویژوال و برنامه نویسی آسان را همزمان فراهم کرده است. در این نرم افزار تلاش بر آن است که مسائل ریاضی و راه حلهای آنها به همان صورتیکه در ریاضیات رایج دانشگاهی وجود دارد ارائه شوند.
این نرم افزار به صورت اختصاصی در موارد زیر کاربرد دارد:
v ریاضیات و محاسبات
v ساخت و پیاده سازی الگوریتم های ریاضی
v جمع آوری داده ها
v مدلسازی، شبیه سازی و تحلیل مدل
v آنالیز، استخراج مشخصه های آماری، رسم و نمایش دیتا
v رسم گرافهای مهندسی و علوم(منحنی های دو بعدی و سه بعدی، منحنی های آماری و . . . )
v تولید نرم افزارهای کاربردی دارای واسط گرافیکی
نرم افزار مطلب دارای سیستمی بوده که در آن تمامی داده ها به صورت آرایه های بدون تعیین بعد معین و مشخص ذخیره می شوند. این خاصیت این امکان را به شما می دهد که مسائل محاسباتی بسیاری را با استفاده از فرمولهای برداری و ماتریسی برای طیف وسیعی از داده ها بنویسید. این نحوه برنامه نویسی در حقیقت کسری از زمانی است که در یک زبان سطح متوسط غیر دینامیک چون C و FORTRAN صرف می شود.
نام MATLAB از حروف ابتدایی MATRIX LABORATORY آمده است. این نرم افزار در ابتدا به عنوان نرم افزاری جهت انجام سریعتر عملیاتهای ماتریس و به عنوان تجمیع دو پروژه LINPACK و ETSPACK طراحی شد. امروزه نرم افزار مطلب از کتابخانه های تابعی BLAS و LAPACK در محاسبات ماتریسی خود استفاده می کند.
MATLAB طیف متنوعی از کاربران را تحت پوشش قرار داده است. در محیطهای دانشگاهی از مطلب به عنوان ابزاری برای آموزش دوره های مقدماتی تا پیشرفته ریاضیات، علوم مهندسی و علوم پایه استفاده می شود. در صنایع نیز مطلب به عنوان ابزاری برای تحقیقات افزایش تولید و نیز آنالیز ریاضی مسائل درگیر در آن صنایع استفاده می شود.
شرکت MathWorks به همراه نرم افزار MATLAB ، راه حلهای کاربردی معینی در زمینه های علوم نو را با عنوان Toolbox عرضه کرده است. آنچه در این جعبه ابزارهای کاربردی ارائه شده چنان است که کاربران را قادر می سازد ضمن استفاده از تکنولوژی محاسباتی مربوطه به یادگیری و توسعه آن نیز بپردازد، این جعبه ابزارها ، مجموعه ای از توابع مطلب ( m-file ) را شامل شده که ضمن اضافه شدن به نرم افزار مطلب محیط آن را برای حل مسائل ویژه ای از علوم جدید آماده می کند.
از حوزه های علوم جدیدی که در این جعبه ابزارها به آنها پرداخت شده می توان به جعبه ابزارهای پردازش تصویر، پردازش سیگنال، سیستم های کنترلی، شبکه های عصبی، منطق فازی، فوریه دو بعدی Wavelett ، شبیه سازی و . . . اشاره کرد.
لطفا لایک یادتون نرد. اگر نظر داشته باشید خوشحال میشم.